Jury

Artysta i naukowiec urodzony w 1986, tworzący narzędzia multimedialne służące do udostępniania oraz konserwacji dzieł sztuki. Po otrzymaniu edukacji zarówno na kierunku matematyczno-fizycznym, jak i artystycznym specjalizuje się w działaniach w przestrzeniach publicznych z wykorzystaniem elektronicznych urządzeń mobilnych. Twórczość charakteryzuje się połączeniem klasycznego rzeźbiarskiego warsztatu artystycznego i umiejętności technicznych z zakresu mechaniki i elektroniki. Specjalizuje się w działaniach w przestrzeniach publicznych oraz komercjalizacją badań naukowych z zakresu sztuki. Autor wystaw m.in. w Jerozolimie, Berlinie, Paryżu, Pradze, Warszawie i Krakowie, nagród,wdrożeń przemysłowych. Jego prace znajdują się m. in. w kolekcji stałej Galerii Bunkier Sztuki. Prace Michała są wykorzystywane w ochronie zabytków (Muzeum Archeologiczne w Krakowie, Muzeum Książąt Czartoryskich), kulturze (koordynator programu MKDiN Promesa na Litwie, Łotwie i Estonii) oraz edukacji (Uniwersytet Dzieci, Laboratorium Synchrotron UJ czy Kuumu Muzeum w Tallinie).

Historyk sztuki, kurator. Autor pracy doktorskiej pt. “Nihilizm w sztuce polskiej XX wieku”, którą obronił na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zajmuje się sztuką neoawangardy i alternatywnymi praktykami artystycznymi stosowanymi przez twórców z Europy środkowo-wschodniej. Przez 11 lat pracował w Dziale Nowoczesnego Polskiego Malarstwa i Rzeźby w Muzeum Narodowym w Krakowie, gdzie był kustoszem zbiorów odpowiedzialnym za sztukę współczesną. Obecnie, od 2019 roku, pracuje jako Kierownik Działu Fotografii i Technik Fotograficznych w Muzeum Fotografii w Krakowie (MuFo). Odpowiada za kształtowanie polityki gromadzenia zbiorów, program wystawienniczy oraz strategię badawczą. Stał na czele zespołu tworzącego wystawę główną MuFo pt. „Co robi zdjęcie?”.

Filozof, profesor nauk humanistycznych, pracownik Zakładu Estetyki Instytutu Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Interesuje się estetyką, traktowaną jako teoria sztuki, głównie w odniesieniu do sztuki współczesnej, w tym sztuki elektronicznej (Sztuki Nowych Mediów). Zajmuje się również filozofią sieci, w tym takimi zjawiskami, jak: immersyjność, interaktywność, teleobecność, telematyczność, sztuczna inteligencja, hybrydyzacja, alinearność, immaterialność, interfejs, tożsamość. W badaniach podkreśla znaczenie rozwoju technologii, jako tworzącej lub całościowo przekształcającej świat człowieka. W 2006 posłużył się pojęciem wirtualne realis (później: elektroniczne realis), które stało się podłożem dla ontoelektroniki, czyli ontologii nakierowanej na analizę rzeczywistości elektronicznej, potraktowanej jako sfera bytu. W 2007 roku powołał Academia Electronica – niezinstytucjonalizowaną uczelnię, działającą na wzór uniwersytetu w środowisku elektronicznym Second Life.